Zand, snelheid en tragedie: het lief en leed van Strandzeilvereniging Terschelling
In dit artikel:
Een knalgele zeilwagen raast over het strand van Terschelling terwijl Jan Elkhuizen (53) — voor het eerst in jaren weer achter het roer, dat hij met zijn voeten bedient — zichtbaar geniet van de snelheid. Strandzeilwagens van de Terschellinger club kunnen snelheden tot zo’n 100 km/u halen; bij goed weer verzamelen leden zich via WhatsApp voor een middagje racen over het zand.
In 2000 stond Terschelling in het internationale strandzeilleniveau toen het eiland het wereldkampioenschap ontving — het eerste en voorlopig enige grote WK dat daar plaatsvond. Voor voorzitter Floor Lagerweij (53) was het een hoogtepunt dat de vereniging enorme groei bracht: veel nieuwe leden en zelfs het clubhuis achter KNRM Paal 8 waren mede dankzij die aandacht mogelijk. De komst van sponsor Red Bull leverde opvallende promotie op (van merchandising tot een Mini Cooper met een reuzeblik op het dak) en zorgde tegelijk voor anekdotes en kopzorgen rond financiering.
Die voorspoed werd echter overschaduwd door een drama op 24 februari 2002. Bij een noodlottige botsing ter hoogte van Paal 7 verloor Rinus Hogerheijde zijn leven; het ongeluk trof de kleine eilandgemeenschap diep en deed meerdere zeilers tijdelijk stoppen met de sport. De precieze toedracht blijft onduidelijk, maar de impact op families en de club was groot: Guido Hogerheijde (56) en Elkhuizen vertelden dat zij daardoor afstand namen van actief racen, al bleven ze vrijwilligers.
De vereniging herpakte zich door de koers te verleggen: in plaats van alleen leden met eigen wagens te bedienen, ging de club zelf wagens aanschaffen die leden kunnen gebruiken — vaak met behulp van lokale sponsoren zoals rederijen en pizzeria’s. Dat maakte deelname betaalbaarder; een eigen strandzeilwagen kost al snel duizenden euro’s. Sinds die omslag groeide de club naar ongeveer 130 leden en heeft zeventien wagens, waarvan circa twintig leden op Terschelling wonen en de rest uit vooral Noord-Nederland (soms zelfs uit Frankrijk) komt.
Vandaag is de Terschellinger Zeilwagen Vereniging Brandaris (opgericht 1991) een actieve, sociale gemeenschap die naast wedstrijden ook regelmatige bijeenkomsten en barbecues organiseert. De vereniging behartigt ook belangen op Texel en Ameland. Voor wie wil kennismaken of meer wil weten staat informatie op strandzeilen.nl — en zoals Elkhuizen bij het herstarten van zijn wagen opmerkt: “Het is net fietsen; dat verleer je nooit.”