Waarom jongeren in de voetsporen van Carlo Acutis treden

In dit artikel:

Op zondag 7 september 2025 werd de Engelse-tijdse Milanese tiener Carlo Acutis heilig verklaard door Rome. In het essay schetst mgr. Rob Mutsaerts hoe Acutis — een jongen die codeerde, websites maakte over wonderen en tegelijk de eucharistie centraal stelde — voor veel jongeren als een moderne ridder fungeert: geen kluizenaar maar een pelgrim op sneakers, met internet als wapen en jeans als harnas.

Mutsaerts plaatst Acutis in een breder verschijnsel: steeds meer jongeren, vaak uit seculiere omgevingen en veelal jongens en scholieren, keren zich tot het katholicisme. Niet uit nostalgie of gemakzucht, maar uit honger naar betekenis en waarheid. In een cultuur van relativisme en overdaad ervaren zij een spirituele leegte; techniek, comfort en zelfexpressie bieden geen blijvende zingeving. Voor deze jongeren heeft het geloof de aantrekkingskracht van een avontuur — een oproep tot inzet, strijd en offer — niet slechts morele therapie of veilige routine.

De bisschop geeft aan dat jongeren niet zoeken naar een vrijblijvende optie, maar naar iets dat ‘moet’, een echte keuze die richting geeft. Hij illustreert dat met een concreet voorbeeld: na een mis vroeg een dertienjarige jongen hem zonder omwegen: "Ik wil gedoopt worden." De jongen leest al jaren dagelijks uit de Bijbel; zijn vijftienjarige broer doet dat eveneens. Zulke ontmoetingen ziet Mutsaerts als tekenen dat de Heilige Geest werkzaam is en dat de terugkeer naar het geloof geen toevalligheid is.

Mutsaerts roept pastores en kerkgemeenschappen op om niet verbaasd te reageren maar klaar te staan als een barmhartige vader: niet alleen laagdrempeligheid, maar bereidheid om met jongeren die oprecht willen verdiepen écht het diepe in te gaan. De kerk moet hen niet als passieve bezoekers zien, maar als strijders en pelgrims die begeleiding, uitdaging en authenticiteit zoeken.

Kortom: de heiligverklaring van Carlo Acutis wordt gepresenteerd als symbool van een hedendaagse beweging onder jongeren die het christendom ontdekken als antwoord op zinloosheid en avontuurzin. Mutsaerts ziet dit als een kans voor de kerk om jongeren serieus te nemen, hen te ontvangen en hen te begeleiden naar een volwassen, toegewijde geloofspraktijk. Het essay verscheen eerder als open brief op rkkerk.nl.