Van Harkemase Boys naar Burgum: Willem van Kammen beleeft zijn eerste avontuur als hoofdtrainer. 'Ik bin gewoan in leafhawwer'
In dit artikel:
Willem van Kammen (44) zette deze zomer een grote stap: na zes jaar als assistent bij Harkemase Boys begon hij voor het eerst als zelfstandig hoofdtrainer bij tweedeklasser VV Burgum. Waar hij lange tijd dagelijks heen fietste naar sportpark De Bosk in Harkema om met divisievoetbal en ervaren spelers te werken, ruilde hij die rol in om aan zijn eigen ambities te voldoen en het hoogste amateurtrainersdiploma (Voetbalcoach 4) te kunnen nastreven — een opleiding die voortaan minimaal een jaar ervaring als hoofdcoach vereist.
Bij Burgum trof Van Kammen een andere realiteit. Het sportpark is een drukke vereniging met meer dan 800 leden en krappe velden, waardoor planning en concurreren om trainingsruimte onderdeel van het werk zijn. Daarnaast kreeg hij bij zijn aanstelling te maken met een substantiele verjongingsslag: een deel van de routiniers vertrok en de volledige staf maakte plaats, waardoor hij vanaf nul moest opbouwen. De club kondigde in januari al aan dat hij Jasper Bouma in de zomer zou opvolgen; Van Kammen begon de voorbereiding al tijdens het seizoen door regelmatig naar Burgum te rijden naast zijn werkzaamheden bij Harkemase.
Zijn jaren bij Harkemase Boys noemt hij een uitstekende leerschool. Daar zag hij als assistent veertien hoofdtrainers passeren in zes jaar tijd en zat hij meer dan 150 wedstrijden op de bank bij het eerste elftal. Die ervaringen — zowel voetballessen als omgang met spelers — vormen nu de basis van zijn eigen aanpak. Waar Harkemase op hoger niveau speelde en veel kwaliteitsspitsen had, benadrukt Van Kammen dat de essentie van coachen op elk niveau gelijk blijft: alleen de handelingssnelheid verschilt.
Praktisch en inhoudelijk probeert hij Burgum te professionaliseren. Op zijn aandringen is een videosysteem aangeschaft waarmee wedstrijden worden gefilmd; clips en analyses deelt hij actief met spelers om ontwikkeling te sturen. Sportief levert dat nog geen grote winst op: na acht competitiewedstrijden staat Burgum tiende. Van Kammen verklaart dat de club bewust voor verjonging koos, waardoor uitslagen soms tegenvallen, en pleit voor geduld en doorzetten.
Privé combineert hij het trainerschap met een fulltime bestaan als ondernemer — hij heeft een boekhoudkantoor — en gezinsleven, waardoor zijn tijd schaars is. Dat heeft ook gezorgd voor meer relativering; waar een nederlaag vroeger slapeloze nachten kon geven, ziet hij het nu vaker als onderdeel van een spel waarin toeval een rol speelt. Zijn werkwijze blijft inzet, voorbereiding en liefde voor voetbal: beelden bestuderen, analyses maken en trainingen voorbereiden kost veel tijd, maar doet hij graag. Van Kammen omschrijft Burgum als een mooie, drukke club waar hij zich op zijn plek voelt en waar hij de uitdaging ziet om met verjonging en professionalisering stappen te zetten.