Van boyband naar musical en film: de lastige weg van MainStreet-zanger Rein (26) in de showbizz. 'Die bizarre periode in mijn jeugd heeft mij wel gevormd'
In dit artikel:
Rein van Duivenboden (26) werd al op zijn dertiende idool als zanger van boyband MainStreet en draagt de nasleep van die vroege roem nog dagelijks met zich mee. De jonge bekendheid — gillende fans, volle zalen, fanmail en zelfs het niet meer kunnen trainen bij zijn hockeyclub — heeft hem hoge standaarden en onzekerheden opgeleverd: alles wat minder succesvol is dan zijn puberhoogtepunt voelt voor hem al snel als falen. „Doordat ik zo jong heb gepiekt, leg ik de lat onrealistisch hoog,” zegt hij zelf.
Na het succes van MainStreet (met onder meer de derde plaats bij het Junior Songfestival 2012) zette Van Duivenboden een carrière in acteren en presenteren uiteen: rollen in films en series als Hartbeat, Spangas en Goede tijden, slechte tijden, en presentatieklussen zoals Bommetje! en De faker. Nu staat hij opnieuw op twee fronten in de spotlights: hij speelt Link Larkin in de musical Hairspray (repeterend in de Diemer Studio’s) en is te zien in de bioscoopfilm Onze jongens 3. Tegelijk kondigde MainStreet drie reünieconcerten aan voor mei volgend jaar in Vredenburg Utrecht, die snel waren uitverkocht.
Het traject naar volwassen succes verliep niet zonder littekens. Een berucht moment uit zijn MainStreet-tijd was de radioshow waarin dj Giel Beelen hun vroege uitvoering onderbrak — een incident dat volgens Van Duivenboden lange tijd bleef nazinderen en live-optredens extra spannend maakte. Ook ontbrak in die jonge jaren structurele mentale begeleiding; steun kwam vooral van de andere bandleden en betrokken ouders. Dat gebrek, en de ervaring van extreme populariteit als puber, verklaart deels zijn drang om altijd groter en beter te presteren en zijn moeite met kleinere of bijrollen, die hij soms als „verspilde tijd” ervaart.
Privé heeft hij recent nieuw geluk gevonden: een relatie met Daelorian (Daelo) van der Kolk, fotograaf en dj; hun relatie ontstond na gezamenlijke optredens en werd officieel sinds Lowlands. Rein erkent dat de combinatie van drukke agenda’s en intensieve repetities — voor Hairspray repeteren ze zes dagen per week van tien tot zes — lastig is voor het prille samenzijn, maar ze vinden bewust qualitytime. Zijn vorige driejarige relatie brak vorig jaar, en hij zegt dat die ervaring hem leerde geduldiger te communiceren en minder impulsief te reageren, iets wat hij deels toeschrijft aan zijn ADHD.
Die diagnose kreeg hij ongeveer twee jaar geleden. Hij worstelde al langer met concentratie en onafgemaakte klusjes; onlangs gebruikt hij soms medicatie, vooral om de zware, lange dagen bij musicals en dubbele voorstellingen vol te houden. Voor Onze jongens 3 trainde hij intensief, werkte met een personal trainer en bouwde ongeveer vijf kilo spiermassa op; daarnaast volgde hij zware danstrainingen om scenes en choreografieën (waaronder naaktscènes/stripscènes in de film) overtuigend neer te zetten.
Van Duivenboden woont nog in Amsterdam, probeert zijn fitheid deels vast te houden maar matigt strenge diëten. Hij voelt zich soms een „vreemde eend” tussen ervaren musicalspelers, maar is ambitieus: zowel film als musical ziet hij als stappen „in de buurt” van het succes dat hij als tiener kende. De reünieconcerten bieden een terugblik op die periode — hij en zijn ex-bandleden kijken ernaar uit, en nodigen zelfs Giel Beelen uit, mits die zich stilhoudt tijdens hun optredens.