Stand-up comedian Kim Schuddeboom: 'Je mag best even huilen. Maar daarna pak je jezelf weer op'
In dit artikel:
Stand-upcomédienne Kim Schuddeboom (Alkmaar, 1985) en haar moeder Nel (68) wonen nu in Diever en stonden MEER te woord over Kims voorstelling Doe maar rustig, waarin ze op open en bij vlagen hilarische wijze persoonlijke verliesverhalen en familiedynamiek verwerkt. In korte tijd verloor Kim behalve haar gehandicapte stiefbroer Niels ook drie van de vier ouderfiguren; twee van die vaders kozen voor euthanasie. Die ervaringen vormen een belangrijk thema in haar nieuwe show, met Nel vaak in een komische maar ook aandoenlijke bijrol.
Nel verhuisde zes jaar geleden naar Diever nadat ze in Frankrijk had gewoond; daar runt ze een huis met grote tuin, een atelier voor haar keramiek en een Bed & Breakfast. Kim groeide op in een samengesteld gezin — na een scheiding woonden ze achtereenvolgens in Heerhugowaard, Castricum en Everdingen — en beschouwt haar jeugd ondanks de wisselingen als "top": vier ouderfiguren, duidelijke regels van haar moeder en veel ruimte om zichzelf te zijn. De moeder-dochterrelatie kenmerkt zich door warmte, humor en heldere grenzen; Nel stimuleerde Kim, maar bleef ook de ouderlijke autoriteit.
Kims loopbaan kreeg vorm na een kleinkunstcursus rond haar 25e; ze verhuisde naar Amsterdam, deed jarenlang open mics om vlieguren te maken en combineerde dat met dagbanen in horeca en administratie. Sinds 2020 is ze lid van Comedytrain. Haar debuutvoorstelling Ongeschreven leverde in 2023 een nominatie op voor de Neerlands Hoop. Doe maar rustig werd vorig seizoen als een van de zes beste theaterprogramma’s aangemerkt en toert nog tot maart 2026 langs Nederlandse theaters.
In haar optredens verwerkt Kim onversneden waargebeurde episodes — van het leven met een spastische stiefbroer die ondanks alles de humor vond, tot het afscheid van stervende ouders — en doet dat met een mix van relativering en scherpte. Humor is voor haar een copingmechanisme: lachen en doorgaan hoort bij de familiefilosofie. Daarnaast is ze open over haar homoseksualiteit en ziet ze zichzelf als een rustige, zichtbare LHBTIQ+-persoon in het publieke domein, zonder zichzelf tot activistisch rolmodel te maken.
Zowel moeder als dochter benadrukken hoe lachen het leven dragelijk hield, ook in verdriet. Kim voelt zich thuis op het kleine podium van stand-up — met een microfoon en een kruk — en wil voorlopig vooral die vorm blijven uitbouwen, terwijl deuren in haar carrière hard openstaan.