Psychologische veiligheid | column Irma van Steijn

In dit artikel:

Nynke, een verpleegkundige, ervaart de uitdaging om zich in vergaderingen uit te spreken tegen specialisten, wier adviezen vaak niet overeenkomen met de dagelijkse realiteit. Dit geeft blijk van een bredere cultuur binnen de organisatie waar zij werkt, waar medewerkers terughoudend zijn om afwijkende meningen te uiten. Tijdens een coaching reflecteert ze op de leerstellingen van de Harvard-onderzoekster Amy Edmondson, die benadrukt dat psychologische veiligheid cruciaal is voor medewerkers om zich uit te spreken en misstanden aan te kaarten.

Edmondson presenteert vier principes voor het creëren van deze veiligheid: 1) Respect en veiligheid moeten kernwaarden zijn die actief in de praktijk worden gebracht; 2) Afdelingen moeten leren om signalen van onveiligheid te herkennen en hierop te reageren; 3) Een cultuur van zowel spreken als luisteren moet worden bevorderd; 4) Er moet aandacht zijn voor machtsdynamieken die onveilig gedrag kunnen verankeren.

Nynke neemt de stap om een gesprek aan te gaan met de arts die de vergaderingen leidt, en tot haar verbazing erkent deze de problematiek, maar weet niet hoe ze dit kan veranderen. Ondanks bestaande protocollen en meldsystemen, blijven deze ineffectief zonder de juiste psychologische veiligheid. Nynke merkt dat haar angst om te spreken een obstakel is, maar tegelijkertijd ook een kans biedt om verandering te stimuleren, wat positief aanstekelijk werkt voor haar collega’s.