Paradepaard Faber Audiovisuals vertrekt uit Sint Annaparochie. 'Als je verkoopt, weet je dat je regie verliest'
In dit artikel:
Het Amerikaanse moederbedrijf van het voormalige Faber Audiovisuals laat de vestiging in Sint Annaparochie verhuizen naar Lelystad, waarmee de regio Waadhoeke een van zijn bekendste werkgevers verliest en 142 banen verplaatst worden. Voor veel dorpsbewoners voelt het vertrek niet als een verrassing maar als een onafwendbaar gevolg van de verkoop van het familiebedrijf aan de Amerikaanse NEP Group in 2014.
De onderneming, die vorig jaar op de gevel de nieuwe naam Creative Technology kreeg, begon in 1938 toen Jippe Faber luidsprekers leverde voor bevrijdingsfeesten. Onder zijn zoon en later kleinzoon Cees-Jan groeide het bedrijf uit van een eenmanszaak (in 2002 waren er nog vier medewerkers) tot een professionele evenementen-dienstverlener met alleen al in Sint Annaparochie 142 personeelsleden en zestien opvallende zwarte trailers die wekelijks door Europa rijden voor modeshows, EK-wedstrijden en de Olympische Spelen.
Toen Cees-Jan Faber in juni vorig jaar vertrok, verslapte de band tussen het bedrijf en het dorp. Initiatieven die eerder de lokale binding verstevigden — zoals de Faber Academy en samenwerking met mbo-instelling Firda in Leeuwarden — zijn inmiddels stopgezet. Die ontwikkeling gaf velen het gevoel dat de regie en de lokale betrokkenheid weggleden zodra het Amerikaanse moederbedrijf meer beleidsmacht kreeg.
In het dorp reageren mensen nuchter. Het verlies van banen wordt betreurd, maar veel inwoners accepteren dat een bedrijf met landelijke en internationale logistiek makkelijker centraal in Nederland opereert; de trailers zijn al vaak te vinden op het mediapark in Hilversum, en Lelystad ligt praktischer voor landelijke distributie. Plaatselijk belang en bewoners spreken van ontgroeien: het bedrijf is uit zijn regionale jas gegroeid.
Het pand met het nieuwe logo tegenover pas geploegde akkers symboliseert die tegenstelling tussen lokale identity en wereldwijde bedrijvigheid. Voor veel inwoners verandert er weinig in hun dagelijks leven: het landschap en de kerktoren blijven zichtbaar, en het dorp leeft door. Tegelijk markeert de verhuizing het einde van een lange familiegeschiedenis en een directere verbondenheid tussen werkgever en gemeenschap — een verschuiving die voor Sint Annaparochie tastbaar en spijtig is, maar voor velen ook onvermijdelijk.