NAVO-taks sil sinkend skip net rêde kinne

In dit artikel:

Het CDA onder leiding van Henri Bontenbal wil een speciale, verplichte heffing invoeren om de NAVO-financiering op peil te houden: in het verkiezingsprogramma aangeduid als een ‘vrijheidsbijdrage’, inkomensafhankelijk en bedoeld om hogere bijdragen aan de defensiebegroting mogelijk te maken. De partij oogt daarmee bereid belastinginkomsten aan te wenden om te voldoen aan druk om meer te betalen — expliciet met het streven om een bijdrage van rond de 5 procent te kunnen realiseren, een maatstaf die in het debat met name door Amerikaanse politici naar voren is gebracht.

Abe de Vries bekritiseert die koers scherp in deze opinietekst. Hij stelt dat zo’n verplichting niet vergelijkbaar is met vrijwillige giften aan goede doelen: het is het afdwingen van financiering voor militaire operaties, wapengebruik en oorlogsvoering. Volgens de auteur toont dit beleid ook hoe Nederland en Europa zich steeds meer laten leiden door de agenda van Washington en politieke symboliek tegenover grote mogendheden, in plaats van zelfstandig strategisch te kiezen.

De tekst wijst verder op bredere Europese problemen: leiders die zich publiekelijk voegen naar de Verenigde Staten, tegenvallende resultaten van het beleid rond sancties en militaire steun, en economische tegenwind — met name in Duitsland en het VK — die Europa verzwakt teruglaat. De schrijver concludeert dat het huidige pad van toenemende militaire betrokkenheid en het navolgen van Amerikaanse eisen suboptimaal is en oproept tot een koerswijziging: weg van volgzaamheid en het voortzetten van beleid dat volgens hem averechts werkt.

Dit stuk is een opiniestuk uit het Friesch Dagblad van Abe de Vries. Het biedt een kritische visie op het CDA-voorstel en plaatst die in een breder betoog over soevereiniteit, de gevolgen van buitenlandse politiek en de economische kwetsbaarheid van Europa.