Met teleurstelling en trots kijkt volleyballer Joost Kooistra terug op de Spelen in Sydney. 'We hebben de finale te vroeg gespeeld'
In dit artikel:
Joost Kooistra (48), oud‑volleyballer en tegenwoordig sportmanager (onder meer bij FC Groningen), blikt 25 jaar na Sydney terug op zijn onverwachte debuut op de Olympische Spelen van 2000. Kooistra uit Appelscha stond niet op de radar van de nationale selectie tot basisspeler Marko Klok afwezig was bij de trainingen voorafgaand aan het kwalificatietoernooi; hij werd alsnog opgeroepen en beleefde zijn eerste training vol zenuwen — zelfs wachtte hij een uur in zijn auto op de parkeerplaats voordat hij naar binnen durfde.
Het ticket naar Sydney kwam pas na een zenuwslopende beslissingswedstrijd tegen Frankrijk. Oranje was dat jaar viermaal door Frankrijk geklopt en speelde onder moeilijke omstandigheden als uitploeg, maar wist uiteindelijk het cruciale duel te winnen. In Sydney zelf raakte Kooistra overdonderd door de omvang van het evenement: het olympisch dorp, de pers, het publiek en het zien van wereldsterren — “je hebt topsporters en je hebt wereldsterren” — maakten diepe indruk. Samen met mededebutant Reinder Nummerdor werd hij door ervaren teamgenoten als Bas van de Goor en Peter Blangé klaargestoomd om de focus te bewaren tussen alle afleiding.
Als regerend olympisch kampioen had Nederland hoge verwachtingen en de poulefase ging soepel. De ploeg koos er bewust voor om in de laatste poulewedstrijd te winnen om het positieve momentum vast te houden, waardoor ze in de kwartfinale al tegen het uiteindelijke winnende Joegoslavië moesten aantreden. Die wedstrijd werd pas in de vijfde set beslist en Nederland verloor met slechts twee punten verschil. Daarna restte alleen nog de strijd om plaats vijf tot acht, die Oranje overtuigend won met drie keer 3‑0, maar het besef dat een medaille binnen handbereik lag, bleef knagen.
Kooistra beschrijft zijn gevoelens achteraf als dubbel: trots om vanuit het niets deel uitgemaakt te hebben van een selecte groep Olympiërs, maar teleurgesteld door de “blauwe plek” van de vijfde plaats. Op de terugvlucht en bij het zien van medaillewinnaars op Schiphol kwam het contrast nóg harder binnen. Hij koestert nog plakboeken vol knipsels bij zijn ouders, al kijkt hij zelden terug op zijn carrière — voor dit verhaal maakte hij een uitzondering.
Extra context: de Spelen van Sydney waren voor Nederland zeer succesvol met topprestaties van onder meer Inge de Bruijn, Pieter van den Hoogenband en Leontien van Moorsel, en veel Nederlandse sporters werden ook in het Holland Heineken House gevierd. Voor Kooistra blijft Sydney een mix van onvergetelijke beleving en de spijt van net niet hebben gewonnen.