Ik zit op de limiet | column Froukje Jackson

In dit artikel:

Bij een recente intake meldt Lars, een vlotte man van midden twintig met een studie bedrijfskunde en een verleden als 'high‑potential', dat hij zich leeg, somber en richtingloos voelt. Na vijf banen in zes jaar is hij uitgeput en heeft hij weinig houvast meer in werk en relaties. Tijdens het gesprek valt op dat zijn telefoongebruik extreem is: op het toestel zelf staat ongeveer negen uur per dag. Hij bekent dat hij constant naar schermpjes grijpt — ’s ochtends in bed, tijdens het ontbijt, zelfs onder de douche — en dat hij tot diep in de nacht scrollt, waardoor hij te moe is om te stoppen en te wakker om te slapen.

De gevolgen zijn duidelijk: concentratieproblemen op het werk, snel verveeld raken in banen en sociale contacten, en verlies van tijd voor zinvolle bezigheden zoals muziek maken. Dat alles voedt zijn depressieve en existentiale klachten; hij realiseert zich dat hij al geruime tijd aan zijn persoonlijke grens zat voordat hij zich aanmeldde. De hulpverleners gebruiken de ingebouwde schermtijdfunctie van de telefoon als objectieve aanwijzing voor de omvang van het probleem — een moment van confrontatie dat bij Lars schaamte en erkenning opwekt.

De column is geschreven door GZ‑psychologen Froukje Jackson (Groningen) en Irma van Steijn (Leeuwarden) en illustreert hoe overmatig smartphonegebruik samen kan gaan met stemmings- en concentratieproblemen, slaapverstoring en verminderd functioneren. Het verhaal benadrukt dat technologiegebruik niet losstaat van mentale klachten en dat het zichtbaar maken van schermtijd soms de eerste stap is naar bewustwording en behandeling.