Ida (73) uit Leeuwarden drukte als Mevrouw Niinsky een eigenzinnig modestempel

In dit artikel:

Ida Houkes (73), beter bekend als Mevrouw Niinsky, was een vertrouwd gezicht in de binnenstad van Leeuwarden. Al jaren passeerde ze elke ochtend op haar fiets de Nieuwestad en om tien uur was ze onmiskenbaar te vinden op haar vaste plekje tegen de gevel van Fire Café, waar ze met haar zussen het dagritme openbrak met koffie, een krant en praatjes. Leeuwarden noemde ze haar thuis; de stad bepaalde het tempo van haar leven.

Geboren in 1952 in de arbeiderswijk bij het Vliet als oudste van vijf dochters, groeide Ida op in een gezin met veel zorgen en beperkte middelen. Die jeugd vormde haar: zij wilde niet afhankelijk zijn, trad vroeg op eigen benen en spaarde zorgvuldig. Die drang naar zelfstandigheid hield ze haar hele leven vol; ook in de veertig jaar dat ze een relatie had met Richard Schnieders behield ze haar eigen bankrekening en sterke controle over financiën en beslissingen.

Mode was haar roeping. Na werk bij kapsalon De Jong volgde ze avondlessen aan de modevakschool en werkte later bij zaken als Valerie Bresson en Oilily. Bij de chique zaak Niinsky in de Sint Jacobsstraat viel ze op; toen de eigenaar failliet ging, namen zij en compagnon Thea de winkel over. Als Mevrouw Niinsky bouwde Ida een eigenzinnige, populaire boetiek op met herkenbare Hollandse merken en een clientèle die ver buiten Leeuwarden reikte. Haar stijl—stoer, nonchalant en eerlijk—en haar directe verkoophouding maakten de winkel geliefd.

Privé was Ida toegewijd aan familie, vooral aan haar zussen Bettie en Wies, met wie ze jarenlang dagelijks koffie dronk. Die traditie ontstond al bij hun moeder en verhuisde na diens overlijden in 2007 naar de tafeltjes van Fire Café; daar beleefden de zussen hun sociale leven. Ida was warm en accepterend, maar ook fel en beschermend als het om dierbaren ging: een vrouw die zowel hartelijk als onverbiddelijk kon zijn.

In februari van dit jaar kreeg Ida de diagnose van een ongeneeslijke ziekte. Ze accepteerde het lot nuchter en wilde haar zelfstandigheid behouden tot het einde. Op woensdag 13 augustus zat ze nog op haar vaste plek bij Fire; kort daarna overleed ze. Een week later stroomde het café vol tijdens haar afscheid. Familie en vrienden herinneren haar als een sprankelende, eigenzinnige ondernemster die het leven voluit leefde en die de Nieuwestad — en de stad zelf — kleur gaf.