Het papier van de Troonrede, wat is daar mis mee? | column Asing Walthaus

In dit artikel:

De troonrede zelf leverde weinig nieuws op: korte, voorspelbare tekst waarin koning Willem-Alexander benoemde dat het kabinet op een smalle steun staat en dat veel Nederlanders andere zorgen hebben dan Haagse twist. Het opvallende zat niet in de inhoud maar in het materiaal: de vlaggenschipmededeling dat de tekst op zogenaamd "knispervrij papier" gedrukt zou zijn.

De schrijver belde een papierkenner (Mark) om te checken of dat begrip bestaat; die kende het niet. Zoekresultaten wezen op speciale niet-ratelende folies voor medische tafels of polyesterkaarten (Yupo) die vochtschade verdragen, maar dat leek niet toepasbaar op het simpele A4-stapel dat de koning in de Koninklijke Schouwburg voor zich had. Tijdens de lezing was er duidelijk wel een hoorbaar schuif- of ritselgeluid bij het omslaan en zelfs bij het dubbelvouwen van het stapeltje — geen luid geknisper, maar ook geen volstrekt geruisloos materiaal.

De conclusie van de auteur is dat iemand in de ministeriële organisatie zich mogelijk heeft laten overtuigen van de mythe van knispervrij papier; de beloofde stille kwaliteit bleek in de praktijk niet aanwezig. Het stuk plaatst dit klemmende detail als een klein, ironisch voetnootje bij Prinsjesdag: aandacht voor vorm en symboliek terwijl de inhoud en politieke realiteit weinig verrassends bieden.