Het oude kunstgrasveld van SC Cambuur zou perfect staan in onze achtertuin | column Johan Stobbe

In dit artikel:

Mijn tuin staat op de nominatie voor een grote opknapbeurt, maar de kosten voor een nieuw terras, schutting, overkapping en grasmat lopen snel op. Toen zag ik op woensdag een opmerkelijke, gratis aanbieding: het kunstgras van het voormalige Cambuurstadion werd op Marktplaats aangeboden — eerder ging het al onder de hamer in Harlingen maar zonder koper, dus nu wordt het weggegeven.

Het aanbod lijkt ideaal: een authentiek stadionveld als nieuw gazon op eigen grond, zeker omdat ons huis precies op het vroegere hoofdveld van de plaatselijke voetbalvereniging is gebouwd (de middenstip lag in onze achtertuin). Praktische bezwaren stapelen zich echter op: het veld is circa 7.000 m² en alleen in z’n geheel af te halen, terwijl onze tuin hooguit een tiende daarvan nodig heeft. Zelf transport en tijdelijk opslaan zijn mogelijk maar omslachtig; de mat moet vóór de jaarwisseling verwijderd worden, terwijl de tuinpas in het voorjaar wordt aangepakt. Een vriend biedt wel zijn grote, opgeruimde garage als opslagplek aan.

Er is nog een sociale kant: de buurman is al jaren de onofficiële ‘grasmeester’ van onze tuin — hij onderhoudt, maait en repareert het hobbelige gazon met liefde. Overschakelen op kunstgras zou zijn taak en plezier wegnemen, en mogelijk voor wrijving in de straat zorgen. Ook een seizoenkaarthoudende vriend wil misschien niet weten waar het gras vandaan komt.

Uiteindelijk wegen de praktische en sociale nadelen zwaarder dan de gratis beschikbaarheid; het enthousiasme voor het stadiongras koelt af. De keuze valt voorlopig op behoud van een ‘echt’ knollenveldje, met alle charme en werk waar dat bij hoort.