Het gekkenhuis bestaat niet meer, en dat moeten we koesteren, betoogt Dirk Buwalda (78) uit Franeker. 'Het zijn mensen'

In dit artikel:

Dirk Buwalda, een 78-jarige ervaren psychiatrisch verpleegkundige, benadrukt het belang van het zelfbeschikkingsrecht voor psychiatrische patiënten. Tijdens zijn lezing op woensdag in de Academie van Franeker pleit hij voor het behoud en de bescherming van deze rechten, gezien de toenemende verharding in de samenleving. Buwalda, die in 1968 begon in de psychiatrie, heeft gedurende zijn carrière een transformatie meegemaakt van het stigma van 'gek' naar erkenning als mensen met rechten en behoeften.

Hij onderzoekt en behandelt jaarlijks zo'n 150 klachten van patiënten, en merkt dat een gebrek aan aandacht vanuit de zorgverleners vaak de kern van deze klachten is. Dit tekort aan persoonlijke betrokkenheid, veroorzaakt door hoge werkdruk en wisseling van behandelaars, ondermijnt het vertrouwen, wat cruciaal is voor effectieve behandeling. Buwalda wijst erop dat de complexiteit van geestelijke gezondheid boven de individuele aandoening staat; psychiatrische patiënten zijn meer dan hun diagnoses.

Daarnaast waarschuwt hij voor de algehele verharding van de maatschappij tegenover deze kwetsbare groep, waarbij mensen geneigd zijn om snel te oordelen en psychiatrische patiënten als gevaarlijk te beschouwen. Buwalda roept ervoor op om hen menselijk te behandelen en hun waardigheid te respecteren, wat volgens hem essentieel is voor herstel en reintegratie in de samenleving.