Het CDA zit in de lift, maar de ChristenUnie niet. Wat nu?

In dit artikel:

ChristenUnie-lijsttrekker Mirjam Bikker wil dat haar partij groeit — ze noemde recent het ambitieuze doel van zes à zeven zetels — maar de peilingen blijven al langere tijd steken rond drie tot vijf zetels. Intern en extern wordt Bikker samen met fractiegenoten Pieter Grinwis en Don Ceder gezien als degelijk en hardwerkend, maar dat imago van stabiel en fatsoenlijk alternatief is deels al geclaimd door het vernieuwde CDA onder Henri Bontenbal.

De ChristenUnie probeert kiezers te winnen door haar christelijke profiel scherper te zetten, vooral op ethische dossiers. Bikker spoorde het CDA aan zich in het debat over het kweken van menselijke embryo’s voor onderzoek duidelijk tegen abortie- en embryovriendelijke voorstellen te scharen; het wetsvoorstel stond recent in de Tweede Kamer op de agenda. Die aanval op het christelijke geweten van het CDA is bewust subtiel: CU benadrukt Bijbelse grondslag versus CDA’s ruimere ‘richtsnoer’.

Binnen het CDA leeft het onderwerp embryo-onderzoek gevoelig, zo bleek op het partijcongres waar enkele prominente leden kritiek uitten, maar hoe omvangrijk die kritische achterban is, is onduidelijk — eerdere ethiekbijeenkomsten trokken weinig belangstelling in vergelijking met onderwerpen als asiel en woningbouw (congres Nijkerk 2022).

Of de strategie werkt hangt af van welke kant kiezers opkijken: het CDA lijkt aan populariteit te winnen juist door een bredere, minder kerkgebonden uitstraling onder Bontenbal (een koers die doet denken aan Balkenende). Ook speelt de samenstelling van de CDA-kandidatenlijst: hooggeplaatste kandidaten zijn overwegend protestants en weinig afkomstig van onder de grote rivieren. Volgens critici had ChristenUnie, om CDA’s kwetsbaarheid echt aan te boren, meer ingezet op regionaal en katholiek profielwerk.