Harald (66) en Aafke (62) nemen met een traan afscheid van De Kajuit in Sneek: 'De passie is nooit verdwenen'

woensdag, 12 november 2025 (10:43) - Leeuwarder Courant

In dit artikel:

Na bijna dertig jaar nemen Harald Schütz (66) en Aafke Tiersma (62) afscheid van café-restaurant De Kajuit aan het haventerrein van Sneek. Het besluit riep de afgelopen weken veel emotie op: vaste gasten komen nog geregeld binnen om het echtpaar te bedanken, herinneringen op te halen en succes te wensen aan de opvolgers. Die opvolgers zijn geen vreemden voor de zaak: Reinder Terpstra (44) is sinds september 2022 mede-eigenaar en Marlou Osinga (41) sluit inmiddels aan als mede-uitbaters en organisator.

Het verhaal van De Kajuit begon onverwacht. In 1997 verkochten Harald en Aafke hun brasserie Papillon in Wolvega met het plan om met een camper door Europa te reizen. Terwijl ze bij Haralds ouders in Oostenrijk waren, belde Heineken met de vraag of zij het clubgebouw van de Koninklijke Watersportvereniging Sneek wilden uitbaten. Na een eerste aarzeling — zelfs Aafkes moeder vond het een “dikke bende” — besloten ze het toch te proberen. De locatie verkeerde in slechte staat; de eerste periode was zwaar en oncomfortabel genoeg dat het stel soms op een stretcher in het restaurant moest overnachten. Ze verbouwden de zaak grondig en gaven De Kajuit de uitstraling van een stuurhut, met veel hout, peddels en scheepslantaarns.

De doorbraak kwam geleidelijk. De jaarlijkse Sneekweek bleek cruciaal: de zeilwedstrijd bracht groepen jongeren en later gezinnen naar het terras en de veranda van De Kajuit, waardoor een vaste klantenkring ontstond. Na de beginjaren groeide de zaak uit tot een begrip in Sneek en trok ook zeiltoeristen van buiten Nederland aan. In 2017 namen Harald en Aafke het pand officieel over van de KWS, waarmee ze alle touwtjes in handen hadden en de zaak verder konden uitbouwen.

De band met de gasten was diep: in De Kajuit werden huwelijken gevierd, verjaardagen gehouden en rouwdiensten besproken; het restaurant fungeerde jarenlang als een sociaal middelpunt. Dat besef, zeggen Harald en Aafke, dringt nu pas echt tot hen door nu mensen langs blijven komen om afscheid te nemen. Ze willen geen groot afscheidsfeest — ze stoppen trouwens gezond en met plannen voor vrije tijd, waaronder een vakantie in Oostenrijk — en vinden het belangrijk dat De Kajuit in vertrouwde handen blijft.

Die vertrouwde handen zijn Reinder en Marlou. Reinder werkte eerder bij diverse Friese horeca-adressen en raakte door de jaren heen steeds meer betrokken bij De Kajuit; hij ging in op Haralds jarenoude uitnodiging om de zaak eens te overnemen. Marlou werkte lange tijd in de communicatie en was vroeger oppas van Haralds zonen, waardoor ze al bekend was met de zaak. Hun rolverdeling is helder: Reinder wordt het meer zichtbare gezicht van De Kajuit, Marlou neemt veel organisatorische taken op zich. Beiden willen vooral voortbouwen op de bestaande sfeer en de relatie met vaste gasten en personeel behouden.

Het artikel schetst ook de persoonlijke achtergrond van Harald: van een primitieve skihut in Tirol — waar hij Aafke ontmoette — naar de Nederlandse horeca. De taalverschillen zorgden soms voor grappige misverstanden, maar hij leerde door veel te doen en past zich inmiddels goed aan. Harald vergelijkt ook de mentaliteit in de horeca: Nederlanders zijn volgens hem losser en meer vooruitstrevend dan de traditionelere Oostenrijkse gasten.

Samengevat: De Kajuit verliest met Harald en Aafke twee uiterst betrokken uitbaters die bijna dertig jaar lang een sociaal en culinair baken in Sneek waren. De overdracht aan Reinder en Marlou is zorgvuldig en voelt voor veel vaste gasten geruststellend: de locatie en het team blijven, maar het echtpaar maakt ruimte voor een nieuwe generatie en voor eigen vrije tijd.