Fotograaf Anton (37) ziet vaker agressie tegen foto- en videojournalisten. 'Ik lees niet wat er onder mijn foto's staat op social media'
In dit artikel:
Bij nood- en evenementfotografen komt agressie en intimidatie vaak voor. Onderzoek van Ipsos I&O onder 267 fotografen en cameramensen, in opdracht van Persveilig, laat zien dat negen van de tien beeldjournalisten tijdens hun werk te maken krijgen met vijandig gedrag; dat is meer dan bij journalisten algemeen (zeven op de tien). Sinds 2017 is het aantal incidenten toegenomen. Vooral 112‑fotografen — zij die incidenten als branden en ongevallen vastleggen — blijken het meest te verduren.
De reportage volgt Anton Kappers (37) uit Friesland, die als freelancer opgeroepen wordt voor noodmeldingen maar ook stadsbeelden maakt voor regionale media. Kappers schetst hoe hij vaak eerst van afstand werkt en pas dichterbij komt als hij contact kan leggen met betrokkenen. Hij noemt reacties van omstanders die het maken van foto’s afwijzen en online bedreigingen die hij niet meer leest. Sinds de coronaperiode nam de vijandigheid volgens hem toe: demonstranten betichten ‘de mainstream media’ van partijdigheid en gedragen zich soms agressief richting fotografen.
Ook collega Jilmer Postma, actief in Noord-Nederland voor onder meer ANP en regionale dagbladen, erkent incidenten maar ervaart ze minder heftig dan fotografen in de Randstad. Tijdens boerenprotesten en rechtszaken tegen soevereinen kreeg hij wel vraagtekens over zijn motieven en werd hij soms weggezet als verbonden aan de overheid; hij benadrukt dat zijn taak puur het vastleggen van feiten is.
Beeldjournalisten hanteren verschillende veiligheidsstrategieën: op afstand beginnen fotograferen, kentekens onleesbaar maken voor opdrachtgevers, slachtoffers uit beeld houden en online reacties zoveel mogelijk negeren. Persveilig, waar journalisten, politie en justitie bij betrokken zijn, wil met het onderzoek de positie van journalisten versterken tegen geweld, intimidatie en juridische druk. De bevindingen onderstrepen de groeiende spanning tussen publieke waarnemers en krachten in de samenleving die journalisten wantrouwen, zeker bij gevoelige incidenten en politieke protesten.