Europa moet zich niet laten schaken door Trumps kortetermijndenken | LC commentaar

In dit artikel:

De Amerikaanse president Donald Trump en zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin zaten vrijdag in Alaska drie uur samen — aanzienlijk korter dan het Kremlin had verwacht. De top leverde weinig concrete resultaten op: Trump verklaarde na afloop dat hij en Poetin grotendeels op één lijn zitten over kwesties als Oekraïne, met slechts een of twee resterende meningsverschillen. Voor de rest van de wereld bleef de uitkomst mager.

De bijeenkomst was vooral symbolisch voordelig voor Poetin: hij zette voor het eerst in tien jaar weer voet op Amerikaanse bodem, kreeg prominente foto- en protocolmomenten (inclusief een rit in Trumps limousine) en zag dreigementen met strenge sancties van Trump de facto vervallen. Dat vergroot Russisch speelruimte op het Oekraïense front terwijl Oekraïne steeds meer middelen en manschappen uitgeput raakt.

De columnist plaatst de ontmoeting in een breder politiek contrast: Trump wordt gekarakteriseerd als een leider die op de korte termijn opereert en directe resultaten verlangt; Poetin plant strategisch op lange termijn en behaalt daarmee structurele winst. Europa, zo luidt de kritiek, kijkt voornamelijk toe en reageert steeds opnieuw op acties van de VS in plaats van een eigen langetermijnstrategie te formuleren. Als Europa niet zelfstandig een duidelijke koers uitzet, blijven dergelijke topontmoetingen vooral incidentele zetten in het grotere geopolitieke schaakspel — vaak in het voordeel van Rusland. De oproep is dat Europa voortaan zelf een stip op de horizon moet zetten zodat zulke ontmoetingen onderdeel van een eigen strategie kunnen worden.