Elfstedenwinnares Klasina Seinstra en haar man Henkjan zijn al 37 jaar partners in de liefde én de sport. 'Wy wolle riders de wille werom jaan'

In dit artikel:

Klasina Seinstra en haar man Henkjan Meijer wonen sinds een jaar in een appartement aan de rand van Langweer, met uitzicht op jachthavens en Friese wateren. Hun tweede ‘huis op het water’ ligt in een boothuis op circa 500 meter; het L-vormige wooncomplex aan de Stevenshoek is ontworpen naar het model van de oude melkfabriek en stond jaren op de planning voordat het echt klaar was. Het stel, beiden 57, geniet van het rustige uitzicht, de wandelpaden en de mogelijkheid om zomers met hun boot te vertrekken — al blijft het dromen dat bij strenge vorst ooit vanuit de woonkamer rechtstreeks het ijs betreden kan worden.

Seinstra is een icoon in het marathonschaatsen: ze behaalde nationale titels, vier zeges in de Alternatieve Elfstedentocht en beleefde haar grootste triomf met de Elfstedentocht van 4 januari 1997. Die overwinning bracht haar blijvende bekendheid; sindsdien wordt ze geregeld aangesproken, geeft lezingen en wordt uitgenodigd voor evenementen. Henkjan, die als ondernemer een groot autobedrijf runt, was destijds vaak met de motor als steun van dichtbij betrokken bij haar wedstrijden — met reserveschaatsen in zijn rugzak en de praktische hulp die een topsporter nodig heeft.

Na haar actieve carrière werd Seinstra ploegleider en samen met Meijer richtte ze Team A6.nl/KMC op. Die ploeg, ontstaan toen schaatsster Manon Kamminga in 2018 klant bij Meijer werd, groeide snel uit tot een vaste waarde in het peloton. De ploeg zette ook internationaal in: rijders als Peter Michael, Miguel Bravo en Laura Lorenzato droegen het zwartgroene tenue, mede doordat het team in het verleden ook inlineskatingactiviteiten organiseerde. Onconventionele keuzes — zoals het uitnodigen van shorttracker Sjinkie Knegt voor een marathonavontuur — illustreren hun durf. De leidende filosofie is duidelijk: winnen wil men, maar minstens zo belangrijk is het plezier terugbrengen bij rijders die het moeilijk hebben en hen tweede kansen bieden.

In 2019 sloeg het noodlot toe: bij Seinstra werd ITP (immunologische trombocytopenie) vastgesteld, een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem eigen bloedplaatjes afbreekt. Dat leidde tot makkelijk blauwe plekken, een lager energieniveau en de noodzaak om haar leven anders in te richten. Prednison hielp niet blijvend en sinds die diagnose moest ze activiteiten doseren, rust inbouwen en stress vermijden. De ziekte veranderde haar tempo, maar niet haar betrokkenheid: ze ondersteunt nog steeds de ploeg, doet soms een wedstrijdje mee, onderhoudt social media en pakt racefietsen en mountainbiken weer op — inmiddels tot circa drieënhalf uur per keer. Hond Brom bleek een goede bondgenoot in periodes dat sporten tijdelijk niet mocht.

Meijer en Seinstra ontmoetten elkaar in 1988 in een discotheek in Heerenveen; sindsdien vormen ze een partnerschap waarin begrip voor elkaars fanatisme centraal staat. Henkjan vergelijkt haar sportieve inzet met zijn eigen ondernemersdrift: beiden waren gewend zes dagen per week te werken en elkaar soms later thuis te treffen in het belang van de ambitie. Hun zoon Tom draagt tegenwoordig de dagelijkse leiding van het autobedrijf, waardoor Henkjan meer tijd kan besteden aan het coachen van de ploeg.

Vooruitkijkend beschouwen zij het seizoen dat volgt als een overgangsjaar vanwege een samenwerking met Team Frysk. Die verbinding moet op termijn schaatsers een aantrekkelijker totaalpakket bieden, door langebaanschaatsen en marathon te combineren. Voor Seinstra en Meijer staat plezier voorop: als dat terugkeert, volgen de prestaties vanzelf. Hun inzet voor rijders met tegenslag, het internationale karakter van hun team en hun vermogen zich aan persoonlijke en sportieve veranderingen aan te passen, markeren hun jaren in de marathonsport — ook nu gezondheid en leeftijd nieuw evenwicht vragen.