Een manosphere-leger kan een democratie nooit goed verdedigen, stelt Roeland Sprey | opinie
In dit artikel:
Op legerbasis Quantico (Virginia) hielden vorige week zo’n 800 generaals en hoge officieren een bijeenkomst waarop minister Pete Hegseth en president Donald Trump een nieuwe richting voor de Amerikaanse krijgsmacht presenteerden. Hegseth — door de regering informeel aangeduid als minister van Oorlog — stelde dat het leger een einde moet maken aan decennia van vermeend verval en dat er geen plaats meer is voor ‘politieke correctheid’ in de rangen. Zijn toon was hard: militairen die hun positie zouden danken aan ras, afkomst of geslacht, zouden niet meer welkom zijn; “Met dat gelul zijn we klaar,” zei hij erbij.
Trump voegde daaraan toe dat het leger zich minder moet richten op buitenlandse operaties en meer op het bestrijden van wat hij noemde een “invasie van binnenuit”, met inzet tegen binnenlandse tegenstanders en eventueel in steden onder bestuur van Democraten. De boodschap van de sprekers was duidelijk: een strijdmacht die volgens de regering bestaat uit zogeheten “mannelijke krijgers” en waarin debat, diversiteit en minderheden geen plaats hebben.
De columnist bekritiseert deze koers als fundamenteel problematisch. Een effectief leger is volgens hem juist sterker als het de samenleving weerspiegelt; homogenisering en politieke indoctrinatie ondermijnen zowel de verdedigingskracht als de legitimiteit ten opzichte van de bevolking. Hij wijst op het klassieke Amerikaanse motto E pluribus unum (uit velen één) en betoogt dat Trump en zijn bondgenoten dit ideaal verwerpen door te streven naar een uniform, politiek loyaal krijgsmacht die primair de president en diens beleid moet beschermen in plaats van de natie als geheel.
De auteur waarschuwt impliciet voor de juridische en democratische risico’s van het normaliseren van militaire inzet tegen binnenlandse politieke tegenstanders: politicisering van de strijdkrachten schaadt de scheiding tussen burgerlijk gezag en militaire macht en bedreigt de rol van het leger als neutrale verdediger van de grondwet.
Het stuk is een opinie van Roeland Sprey, oud-redacteur en -commentator van de Leeuwarder Courant, die concludeert dat een leger zonder ruimte voor minderheden of tegenstemmen de bescherming van een democratische samenleving niet kan waarborgen.