Doorgaan na je pensioen zoals architect Grietzen Bergsma (72)? 'Sa lang sy my freegje, gean ik moai troch'
In dit artikel:
Grietzen Bergsma, een Friese architect uit Wytgaard die in februari 73 wordt, werkt nog volop door en heeft recent een nieuwbouwproject in het Ruiterskwartier in Leeuwarden afgerond op de plek van snackbar Tromp. Het hoekpand, ontworpen voor Okele van der Kam (Van der Kam Mode), valt op door opvallend gekleurde kozijnen — bewust gekozen zodat bewoners hun adres makkelijk kunnen herkennen — en een metalen spoel in de gevel als knipoog naar de geschiedenis van de eigenaar. Een aantal appartementen staat nog leeg; de verhuur moet nog starten.
Bergsma ontwierp in zijn loopbaan gebouwen in uiteenlopende stijlen, altijd afgestemd op de opdrachtgever, maar mensen herkennen toch vaak zijn hand. De Friese welstandscommissie Hûs en Hiem vermoedde hem eerder al achter een project zonder zijn naam te kennen. In Leeuwarder centrum heeft hij meerdere panden meerdere keren aangepakt — het gebouw van Bras bijvoorbeeld viermaal — en kent de stad goed. Hij vertelt ook graag anekdotes, zoals over een schip dat volgens regels tien centimeter te breed zou zijn maar toch toestemming kreeg om in het centrum te blijven liggen.
Zijn carrière bevat verrassende hoofdstukken: tussen 1982 en 1988 was hij bouwkundig adviseur op Sint Eustatius in de Nederlandse Antillen. Recent kreeg hij die klus weer even terug: vorige week herrekende hij de belasting van de landingsbaan nu er zwaardere toestellen (tot circa vijftien ton) landen en hogere druk per band op het asfalt optreden; daardoor moeten fundering en baan opnieuw worden bekeken.
Privé combineert Bergsma zijn werk met kleinere creatieve uitingen en een actief stadsleven. Hij maakt schilderijen en schetsen, is een vaste gast bij de viswinkel aan de Schrans en drinkt graag een eigenzinnige witte wijn die hij ‘Pinot Grietzen’ noemt. Fysiek houdt hij zich fit: hij fietst ongeveer 10.000 kilometer per jaar op zijn grijze Union Light tussen Wytgaard, Leeuwarden en ook naar vrienden en opdrachten in plaatsen als Elahuizen. Hij kleedt zich meestal casual; alleen voor officiële ontmoetingen trekt hij een pak aan.
Hij heeft geen partner of kinderen en vindt zijn huidige leven zijn ideale situatie: voortdurend in gesprek met allerlei mensen en telkens nieuwe dingen bedenken en maken. Over stoppen zegt hij in het Fries: “Sa lang sy my freegje, gean ik moai troch,” en: “Sa lang as ik net seniel wurdt, gean ik hjir moai mei troch.” Scheppen en creëren houden hem duidelijk gemotiveerd en actief, en hij voegt nog regelmatig nieuwe verhalen en projecten toe aan zijn rijke loopbaan.