Desten (11) uit Groningen speelt Dolfje Weerwolfje. 'Ik leerde mijn tekst op het strand en in het vliegtuig'
In dit artikel:
Het is midden in de zomer, maar elfjarige Desten Kuiper uit Groningen zit niet op het strand te luieren: tussen zwempartijen en vakantie-uitjes door repeteert hij zijn tekst voor de familiemusical Dolfje Weerwolfje & Foeksia de Miniheks. „Vaak als ik had gezwommen, ging ik daarna mijn tekst leren”, zegt Desten. Hij speelt een van de hoofdrollen in de REP Entertainment-productie en staat dit seizoen in een tour door het noorden van Nederland met voorstellingen in onder meer Groningen, Leeuwarden, Zwolle, Veendam, Assen en Sneek.
Desten is geen beginner: hij stond eerder in musicals als 40-45, De Musical en Pietje Bell, kreeg training bij de Telekids Musicalschool en het Lucia Marthas Institute for Performing Arts in Groningen. De auditie voor Dolfje verliep in meerdere rondes en leidde uiteindelijk tot de hoofdrol. Zijn moeder, zangeres en vocal coach Sandy Goeree, wijst erop dat Dolfje traditioneel als wit personage is neergezet, maar dat talent boven huidskleur gaat: „Als je goed bent, ben je goed.”
Het toneelvak vraagt veel van Desten. Repetities, staging (waarbij de hele show op de vloer geoefend wordt) en de eerste try-outs brengen spanning: voor elke openingsvoorstelling zegt hij tegen zichzelf niet in paniek te raken. Om rustig te worden kijkt hij soms naar kalmerende video's. Omdat kinderen niet onbeperkt mogen optreden, tourt de productie met meerdere kindkoppels; er zijn vier sets rolbezettingen zodat niemand de limiet overschrijdt.
De jonge acteur kreeg ook met de hardheid van online kritiek te maken: nadat hij samen met zijn Foeksia een vrolijke kleedkamervideo plaatste, verschenen racistische reacties. Dat raakt zowel Desten als zijn moeder, die zich zorgen maakt dat kinderen dit moeten ervaren. Tegelijkertijd blijft Desten gedreven: hij deed al stemwerk voor animatie (onder meer RoboGobo op Disney Junior) en wil graag meer inspreken — van De Kleine Zeemeermin tot Frozen.
Praktisch vergt het werk veel organisatie. Audities en opdrachten vinden vaak in de Randstad plaats, waardoor Goeree veel uren in de auto rijdt en schoolafwezigheid formeel door schoolleiding en producent moet worden goedgekeurd. Desten mag volgens zijn moeder maximaal 24 keer per jaar optreden; daarna moet hij stoppen tot zijn verjaardag. Die beperking leidt tot discussies over verschil met topsport: zijn broer Jay maakt als voetballer wél jarenlang veel uren op het veld zonder dat dat 'kinderarbeid' wordt genoemd.
Het vak brengt ook risico's: in 40-45 was de voorstelling technisch complex en soms gevaarlijk door bewegende tribunes en losse effecten; Desten omschrijft hoe een technisch falen zijn scène verpestte. Toch is de ambitie helder: hij wil blijven spelen en groeien in musical en stemwerk, en treedt soms samen met zijn moeder op — bijvoorbeeld tijdens het Sportgala in Martiniplaza. Goeree benadrukt dat in het noorden veel talent aanwezig is, maar dat logistieke en financiële drempels ouders soms weerhouden om mogelijkheden te volgen.