De Tweede Kamerverkiezingen moeten over twee rondes worden verdeeld | opinie

In dit artikel:

Jan Peter Wymenga (Drachten) reageert op een LC-opinie van 7 november en verzet zich tegen het idee alleen de kiesdrempel te verhogen om het aantal partijen in de Tweede Kamer te verminderen. Hij erkent dat minder fracties het formeren van een kabinet gemakkelijker maakt, maar noemt een hogere drempel een behoudende ingreep die kleine, issue‑gerichte partijen buiten spel zet en daarmee deels stemmen laat verdampen.

Wymenga wijst erop dat de huidige kieswet iedereen in staat stelt een partij op te richten en met voldoende handtekeningen mee te doen, wat heeft geleid tot zestienplus—nee: dit jaar 27—partijen bij de Kamerverkiezingen. In plaats van stemrecht te beperken pleit hij voor modernisering: digitaal stemmen via telefoon of computer om fysieke stembureaus en duizenden vrijwilligers grotendeels overbodig te maken. Dat zou volgens hem niet alleen snel uitslagen mogelijk maken, maar ook substantieel besparen op de circa €100 miljoen die analoge verkiezingen per keer kosten.

Concreet stelt hij een twee‑rondensysteem voor. In ronde 1 mogen alle partijen meedoen; daarna gaan alleen de vier grootste verder naar een beslissende tweede ronde. Partijen die uitvallen kunnen hun achterban adviseren op welke van de overgebleven partijen te stemmen, zodat specifieke belangen nog steeds invloed kunnen uitoefenen. Wymenga rekent voor dat met vier partijen de mogelijke coalitiecombinaties sterk afnemen, wat bestuurbaarheid bevordert.

Tot slot pleit hij voor bredere aanpassingen van de staatsinrichting en herziening van de Grondwet, die volgens hem al meer dan een eeuw niet fundamenteel is bijgesteld. Als aanvullende context merkt dit voorstel dat digitalisering en tweerondensystemen internationaal bekend zijn, maar dat veilige, betrouwbare digitale stemsystemen technisch en organisatorisch goed moeten worden gewaarborgd voordat ze grootschalig worden ingevoerd.