De schone sportschool is een theater. Wat blinkt, moet blijven blinken | column Nhung Dam

In dit artikel:

In Amsterdam kampt de populaire sportschoolketen Saints & Stars met ernstige misstanden: Filipijnse en Indonesische schoonmakers werken er onder uitbuitende omstandigheden, waaronder het afpakken van paspoorten, extrem lange werkdagen tot zeventien uur zonder pauze, en het wonen met vijftien personen in één woning. Klachten van klanten leiden tot het niet uitbetalen van de schoonmakers, waardoor zij gevangen zitten in een onzichtbare vorm van moderne slavernij. Deze onthulling toont hoe de glanzende, schone uitstraling van hippe sportscholen deels berust op onderdrukking en onrecht, verborgen achter een zorgvuldig gecreëerd imago van luxe en totale beleving.

Influencers die betrokken waren bij promotiecampagnes van de keten trokken zich na de onthulling terug en uitten hun spijt, maar hun terugtrekking kreeg meer aandacht dan de verhalen van de slachtoffers zelf. Dit benadrukt hoe het publieke debat vaak draait om de bekende gezichten, terwijl de kwetsbare schoonmakers nauwelijks gehoord worden. De auteur erkent zelf gebruik te maken van dergelijke sportscholen en geeft toe nooit stilgestaan te hebben bij wie de ruimtes schoonmaakt, terwijl het "perfecte" blinkende interieur juist een symbool blijkt van structurele uitbuiting. De situatie zet een dilemma neer tussen het streven naar lichamelijke controle en het onrecht dat schuilgaat achter het streven naar perfectie in fitnesscentra, waarbij morele reflectie dringend nodig is.