Bloemist Sijmen Dijkstra (56) uit Leeuwarden over sluiting bloemenveiling Eelde: 'Dat het zó snel zou gaan, had ik niet gedacht'

In dit artikel:

In de kille hal van de bloemenveiling in Eelde begint de dag nog steeds vroeg, maar de sfeer is veranderd: op een dinsdagochtend zitten negen kopers verspreid over de tribune met laptops, foto’s van rozen, chrysanten en dahlia’s flitsen over het scherm en de veiling is binnen een uur voorbij. Waar vroeger karretjes over de vloer reden en kopers elkaar bijpraten, is de beleving grotendeels verdwenen.

Maandag maakte Royal FloraHolland bekend dat de vestiging in Eelde uiterlijk 30 juni volgend jaar sluit. De beslissing komt door aanhoudende dalende verkoopcijfers: minder bloemisten, teruglopende volumes en te hoge vaste kosten ondanks eerdere reorganisaties en het terugbrengen van veildagen van vier naar drie. De overgang naar digitale veilingen begon rond 2017 en versnelde tijdens de coronapandemie, waardoor veel kopers van afstand bieden; waar Eelde op een gegeven dag nog circa 200 karren kende, zijn dat er in Aalsmeer tienduizend.

Bloemist Sijmen Dijkstra uit Leeuwarden, derde generatie van Blomke fan Romke met inmiddels ook al de vierde generatie in de zaak, voelde de teloorgang aankomen, maar is aangedaan door de snelheid en de impact op medewerkers. Locatiemanager Arie Bezemer noemt de sluiting “een klap die iedereen raakt”; personeel is geïnformeerd en er is gestart met begeleiding om mensen perspectief te bieden, van doorplaatsing binnen het pand of naar andere werkgevers tot voorbereidingen op pensioen. Bezemer erkent dat het kleinschalige karakter van Eelde economisch onhoudbaar is als de fysieke opkomst blijft dalen.

Voor veel vaste kopers en kwekers gaat het niet alleen om logistiek maar ook om het sociale en sensorische aspect van de veiling: het kunnen zien, ruiken en aanraken van bloemen en het bijpraten over de handel. Dijkstra benadrukt dat dat stukje vakcultuur verloren gaat en wijst op vergrijzing en gebrek aan opvolging onder kwekers. Praktisch betekent de sluiting voor hem en anderen uitwijken naar andere markten, zoals Plantion in Ede; voor sommige collega’s, vooral wie minder digitaal is, wordt dat lastiger.

Management wil de resterende periode betekenisvol afsluiten: “We gaan er knallend uit,” zegt Bezemer, terwijl kopers hun laptops dichtklappen. Dijkstra kijkt weemoedig terug op een tijdperk dat verandert, maar probeert ook optimistisch te blijven: “Elk einde is ook een nieuw begin.” Mogelijke lokale initiatieven, zoals fungeren als afhaalpunt via transportpartners, worden genoemd als manieren om enige handel en binding met Eelde te behouden.